Jeśli szukasz prostych uzasadnień dla swoich regularnych ćwiczeń umysłu, przejrzyj ten artykuł. Jest w nim parę praktycznych spostrzeżeń, które, jak myślę, zawsze warto wziąć pod uwagę.
I to niezależnie od tego, czy masz kilkanaście lat czy kilkadziesiąt.

Jeśli uczysz się lub studiujesz, ćwiczenie umysłu i rozwijanie własnych metod uczenia się powoli ci:

• Szybko opanować wymaganą wiedzę z poszczególnych przedmiotów.
• Mieć łatwiejszy przegląd nowej dostępnej wiedzy i umieć tę wiedzę szybko wykorzystywać.
• Zacząć pełniej panować i kierować pracą własnego umysłu.
• Rozbudować własną bazę wyjściową do działalności twórczej – czyli potencjał twojego umysłu.
• Uzyskać lepszy start do przyszłej kariery zawodowej.
• Mieć więcej czasu na rozwijanie własnych zainteresowań lub po prostu więcej czasu dla siebie.

Skończyłeś szkołę, pracujesz i nie musisz już intensywnie się uczyć.

Teraz nie masz czasu nawet na odpoczynek. Dlaczego więc, miałbyś poświęcać go na ćwiczenia własnego umysłu?

Weź pod uwagę, że im wyższa sprawność umysłowa, tym:

• Łatwiej uporać się z codziennym nawałem nowych informacji, problemów i obowiązków. Po prostu sprawniej zbiera się i przetwarza potrzebne fakty, łatwiej znajduje optymalne rozwiązania, mniej czasu poświęca się na realizację wielu zadań. Wzrasta codzienna, zwyczajna sprawność zawodowa.
• Łatwiej wyznaczać i osiągać własne cele zawodowe i życiowe. Lepiej kierować własnym życiem i kierować swoim rozwojem.
• Dużo łatwiej utrzymać poziom wiedzy zawodowej na takim pułapie, by ciągle wygrywać konkurencję z innymi.
  Albo przynajmniej, by nie przegrywać tego współzawodnictwa. Ono przecież zawsze istnieje. A wiedza fachowa starzeje się coraz szybciej...
• O wiele łatwiej przyswoić sobie wszelkie nowości, przeanalizować, przetworzyć i sformułować nowe pomysły i idee. Pozwala to na korzystne i zyskowne zastosowanie ich w swojej praktyce zawodowej.
• Łatwiej o te codzienne, drobne sukcesy i przyjemności, co pozwala lepiej przełamywać trudności (niekiedy nawet smutek) szarej codzienności. Pozwala też budować zadowolenie z siebie i tego, co robimy.

Długie życie stało się faktem.

Spełniły się życzenia długich lat życia. A teraz pojawiają się symptomy pustki i niemocy... . 
Praca umysłowa i intensywne ćwiczenia intelektu mogą być na to wspaniałym remedium. Mogą być wstępem do sfery nowych doświadczeń i metodą na nową jakość życia.

Dzięki ćwiczeniom umysłu:

• Wzrosną oczekiwania wobec życia, pojawią się nowe cele i tym samym wzrośnie sama jakość tego życia.
• Sprawność umysłowa i w części również fizyczna, zostanie zachowana do późnej starości. Jest na to wiele dowodów, w postaci osób twórczych i aktywnych do późnej starości. Nawet w późnej starości mieli dużo osiągnięć: Bernard Shaw, Pablo Picasso, Adenauer, Artur Rubinstein, Hanka Bielicka i wiele wiele innych.
• Jeśli przydarzy się choroba, to pełna sprawność umysłowa wzmacnia niezależność od pomocy innych.